بشنوید روایتی از قصه ساخت و ساز و مدیریت اقامتگاه‌های بومگردی به قلم رامتین شهرت، مدیر اقامتگاه نارتی‌تی :

⚠️همه با هم به سوی ناکجا⚠️

❗️باورش برای خود ما هم سخت است که هر هفته یکی زنگ بزند یا بیاید تا با ما در مورد بومگردی و گردشگری مشورت کند و عجیب تر آنکه همه هم می خواهند بومگردی بزنند.

👈راستش ما خیلی تلاش کردیم تا زرتشتیان به گردشگری علاقه مند شوند و شروع کنند به کار در گردشگری، حتما مسئولان استان و کشور هم در منطقه خود چنین کرده اند و حال علاقه مندان زیادی هستند که به گردشگری فکر می کنند.

🔸اما داستان کمی ناقص است. دوستان اول می خواهم کمی در مورد تجربه خودمان و اولویت های یک بومگردی و کلا اقامت و دسته بندی بومگردی از نظر خودم صحبت کنم و سپس کمی در مورد گردشگری تا بدانید تصمیم دارید وارد چه بازی ای بشوید.

🔸تجربه در این یک سال نیم به ما نشان داده است که در بومگردی به الویت این موارد بسیار مهم هستند.

۱️⃣ محل قرار گیری خانه که در منطقه ای باشد که گردشگران تقاضا حضور در آنجا را داشته باشند.

۲️⃣ تمیزی، دوستان سادگی و ارزان بودن، سنتی بودن و یا قدیمی بودن دلیلی برای کثیفی نیست و در یک اقامتگاه با هر قیمتی حتما همیشه، همه چیز باید تمیز باشد و به زبان بی زبانی به مهمان بگوید من تمیزم.

۳️⃣ مهمان نوازی، گردشگر در بومگردی مهمان شماست، بهتر است پای صحبتش بنشینید برایش چای بریزید به او راهنمایی کنید که کجا برود و چگونه، اگر بیمار است برایش دارو بیاورید و یا به پزشک ببریدش، حواستان به او باشد تا نکند شب بد خوابیده باشد و یا چیزی لازم داشته باشد و به شما نگفته است.

از نظر من بومگردی را می توان به دو دسته تقسیم کرد:

🔺 دسته اول آنهایی هستند که در مناطق با ورود زیاد گردشگر حضور دارند.

🔺 دسته دوم آنهایی که در مناطق کمتر شناخته شده و یا شناخته نشده هستند. نمی گویم شهر یا روستا چون خیلی از شهر ها در لیست تقاضا مهمان ها نیستند و خیلی از روستا ها سرشار از مهمان هستند.

⬅️دسته اول بدانند که گردشگری در همه جای دنیا فصلی و در ایران این داستان به شدت وجود دارد و برای بهترین شهرهای گردشگری کشور فصل شلوغ به زحمت ۶ ماه خواهد رسید و ۶ ماه فصل کم کاری است. که در فصل کم کاری هتل ها و هتل سنتی ها تخفیف های خوبی می دهند و تنها درصورت آشنایی با کار، ارتباطات ( منظورم پارتی نیست بلکه ارتباطات کاری با همکاران و زنجیره ارزش گردشگری است)، خلاقیت و کیفیت خوب می توانید امیدوار باشید مهمان ها شما را انتخاب کنند.

⬅️دسته دوم آنهایی که مانند #نارتیتی در منطقه ای هستند که تقاضای فعلی کمی دارد.

🔸توجه داشته باشید که در بومگردی میزبان از خانه مهم تر است و اگر از آن دسته هستید که فقط دوست دارید سرمایه گذاری کنید و نیروی انسانی استخدام کنید تا به مهمان ها رسیدگی کنند، در انتخاب نیروی انسانی و حقوق و مزایایی که برایشان تعیین می کنید خیلی دقت کنید زیرا آنها برگ برنده شما خواهند بود نه خانه شما.

🔸از همه مهمتر یادتان باشد که باید صبر داشته باشید و دانه دانه مهمان ها را ارزشمند بدانید و برایشان سنگ تمام بگذارید، سعی کنید خودتان باشید لباستان ، غذایتان، رخت خوابتان، تزییناتتان، تفریحاتتان همه برای بوم خودتان باشد و به آن افتخار کنید.

🔸برای مهمان بازیگری نکنید، نقاب نزنید یعنی اگر واقعا لباس محلی تان را دوست دارید بپوشید نه آنکه تنها جلوی مهمان.

🔸راه پایداری شما کیفیت است. به الویت های ۳ گانه توجه کنید. سعی کنید در خانه بومگردی زندگی کنید و آنجا را محل کار نکنید زیرا مهمان ها بوی زندگی را استشمام می کنند.
🔸هیچ وقت کیفیت را فدای کمیت نکنید تا انجا که می شود بیشتر از ظرفیت خانه تان مهمان نگیرد.
🔸پیش از آمدن مهمان به خانه تان تمام خوبی ها و بدی ها خانه را به مهمان بگویید تا دقیقا بداند به کجا می آید. برای مثال اگر رخت خواب دارید و تخت خواب ندارید این موضوع را حتما به مهمانتان بگویید تا اگر برایش سخت است آمدنش را لغو کند.

👈دوستان اگر از دسته دوم۲⃣ هستید:

🔸 هم برای خودتان بازاریابی کنید و هم برای شهر و روستایتان، سعی کنید جاذبه پیدا کنید، سعی کنید برای گردشگران فعالیت تعریف کنید تا وقتشان پر شود.
🔸 سعی کنید همسایه ها و هم شهری ها را از گردشگری منتفع کنید تا پایدار بمانید، تمام مایحتاج تان را از شهر و روستای خود تهیه کنید هر چند گران تر باشد.
🔸با همسایه ها مشورت کنید هر کاری که دوست ندارند از گردشگران سر بزند را یادداشت کنید و به گردشگران بگویید تا انجام ندهند.
🔸از همسایه ها خواهش کنید تا با گردشگران محترمانه رفتار کنند، از گردشگران بخواهید از منطقه شما خرید کنند.
🔸دوستان هوای جامعه محلی تان را داشته باشید.
🔸دوستان به کسانی که اهل شهر و روستای شما نیستند اجازه ندهید در منطقه شما اقامتگاه گردشگری تاسیس کنند. زیرا آنها به جامعه شما احترام نمی گذارند و فقط درصدد آن خواهند بود تا سود سرمایه شان رو وصول کنند.

📌و اما در مورد گردشگری

خوشبختانه گردشگری در ایران رو به رشد است و خوشبختانه بسیاری از هم وطنان این موضوع را لمس کرده اند. شاید آن هنگامی که من با رتبه ۳۵۹ کنکور ریاضی رشته گردشگری را انتخاب کردم هیچ کس این موضوع را حس نکرده بود اما امروز روز دیگری است.
دوستان گردشگری صنعت تنوع است و گردشگر نیاز های متنوعی دارد و مقصدی را انتخاب می کند که بنگاه های زیادی محصولات متنوعی را عرضه کنند.

🔺گردشگر تنها به اقامت نیاز ندارد، او غذا می خواهد، نوشیدنی می خواهد، جاذبه می خواهد، سوغات می خواهد، تجربه می خواهد، راهنما می خواهد، یادگیری فرهنگ مقصد را می خواهد، وسیله ای برای جابجایی می خواهد.
دوستان تمام این موارد می تواند سودآور باشد و فراموش نکنید یک منطقه زمانی یک مقصد گردشگری می شود که شبکه ای از تمام این موارد در آن وجود داشته باشد.

🔺یک مقصد گردشگری نیازمند افراد خلاق و ریسک پذیری است که با توجه به علاقه و امکانات خود وارد هر کدام از خدمات بالا بشوند و محصولات خوبی را طراحی و عرضه نمایند.

🔺اگر یک منطقه ۴ بومگردی داشته باشد ولی جاذبه نداشته باشد، راهنما نداشته باشد و تجربه ای برای گردشگر طراحی نکرده باشد. همه زیان خواهند کرد اما اگر یک بومگردی، یک جاذبه ، یک تجربه و یک راهنما داشته باشد همه منتفع خواهند بود از همه بیشتر گردشگر راضی و خشنود خواهد بود.

👈خلاصه کلام گردشگری تنها بومگردی و یا در کل اقامتگاه نیاز ندارد.👉