میراث جهانی ایران در یونسکو
راهنمای سفر
شمارش معکوس تا طولانی‌ترین ماهگرفتگی قرن در ایران
ماه گرفتگی کاملی (خسوف) در ۵ مرداد (۲۷ ژوئیه) اتفاق میافتد که با زمان ۱ ساعت و ۴۳ دقیقه، طولانی‌ترین ماهگرفتگی قرن است.
برای دیدن این رویداد طبیعی، نیاز به سفر به مکان خاصی نیست؛ هر جای ایران که هستید بمانید؛ زیرا در صورت مساعد بودن شرایط آب و هوایی، این رویداد آسمانی از همه جای ایران به خوبی قابل مشاهده است.
ماهگرفتگی کامل زمانی رخ می‌دهد که ماه کامل وارد سایه‌ی زمین می‌شود. علی‌رغم این موضوع که حتی زمانی که زمین به صورت مستقیم بین ماه و خورشید قرار گرفته است باز هم همچنان برخی از پرتوهای خورشید به سطح ماه می‌رسند، ولی جو سیاره‌ی ما نور آبی را فیلتر می‌کند و رنگ سفید ماه را به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای تغییر رنگ می‌دهد؛ همین موضوع باعث شده است که ماه گرفتگی کامل را «ماه خونین» هم بنامند.
بر خلاف خورشید گرفتگی‌ها، ماه گرفتگی را می‌توان بدون هیچ نگرانی با چشم‌های غیر مسلح تماشا کرد.
با توجه به نقشه‌ای که در توئیتر ناسا منتشر شده است، همه‌ی مراحل ماهگرفتگی در تمام بخش‌های ایران قابل مشاهده است. علاوه بر ایران، در بیشتر بخش‌های آفریقا و همه‌ی کشورهای خاورمیانه، استرالیا، شبه قاره‌ی هند، مناطق غربی کشور چین، بیشتر کشورهای آسیای میانه، بخش‌هایی از جنوب روسیه، بیشتر کشورهای اروپا، غرب آفریقا و آمریکای جنوبی هم می‌توانند حداقل بخش‌هایی از این ماهگرفتگی را مشاهده کنند. ماهگرفتگی، ایالات متحده آمریکا و کانادا را شامل نمی‌شود.
🔹ماه گرفتگی چه ساعتی اتفاق میافتد؟
در کل زمان ماه گرفتگی از آغاز تا پایان، بیشتر از چهار ساعت به طول می‌انجامد و مرحله‌ای که در آن ماه قرمز رنگ می‌شود، کمتر از دو ساعت در صبح ۶ مرداد روی خواهد داد .
فاز نیم‌سایه از ساعت ۲۱:۴۴ دقیقه روز جمعه، ۵ مرداد، به وقت تهران آغاز می‌شود و بعد از یک ساعت و ده دقیقه، در ساعت ۲۲:۵۴ ماه وارد فازگرفتگی جزئی می‌شود. سپس، راس ساعت ۰۰:۰۰ ماهگرفتگی کامل آغاز می‌شود که تا ساعت ۰۱:۴۳ صبح روز شنبه، ۶ مرداد، طول می‌کشد و در ساعت ۰۲:۴۹ صبح، این ماهگرفتگی به پایان می‌رسد. فاز نیم‌سایه تا ۰۳:۵۸ دقیقه ادامه خواهد داشت
در ادامه ، آکادمی گردشکری ایران، امیدوار است که از دیدن این ویدیو لذت ببرید
دوره مدیریت فنی بند ب یا مدیر تور
دوره مدیریت فنی بند ب
دوره آموزشی “مدیر فنی بند ب” آژانس های مسافرتی و گردشگری از دوره‌های مصوب و کوتاه مدت گردشگری زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری می‌باشد که با هدف آموزش اصول و مبانی مدیریت امور فنی آژانس ها و دفاتر خدمات مسافرتی طراحی شده است.
داشتن مدرک مدیریت فنی بند ب یکی از شرایط تاسیس آژانس‌های گردشگری و مسافرتی است.
فارغ‌التحصیلان این دوره، گواهینامه رسمی از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری دریافت می‌کنند.
مدیرفنی دفاتر خدمات مسافرتی مسئول طراحی و نظارت بر فروش تورها در شرکت خدمات مسافرتی است. فروش، طراحی تورهای گردشگری و نظارت بر کانترهای فروش وظیفه اصلی مدیرفنی است.
پیش‌نیاز:
مدرک کارشناسی (دیپلمه‌ها از طریق کمیسیون فنی آموزش)
تسلط به زبان انگلیسی
سرفصل‌های آموزشی:
دوره مدیریت فنی دفاتر خدمات مسافرتی (بند ب) از ۱۱ سرفصل تئوری تشکیل شده و برای یافتن تجربه عملی در این زمینه، فراگیران باید ۶۰ ساعت کارورزی را در یکی از آژانس‌های مسافرتی بگذرانند.
سرفصل‌های دوره مدیرفنی دفاتر خدمات مسافرتی (بند ب) عبارتند از:
درس‌های تئوری
- شناخت صنعت گردشگری
- شناسایی مسیرهای گردشگری (با رویکرد آثار ثبت شده ایران در فهرست میراث جهانی توسط یونسکو و آشنایی با میراث طبیعی)
- برنامه‌ریزی و سرپرستی گشتها
- بازاریابی و فروش خدمات مسافرتی و گردشگری
- انگلیسی تخصصی و مکاتبات دفاتر خدمات مسافرتی
- آشنایی با قوانین و مقررات گردشگری در دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری
- آشنایی با مقررات صدور بلیت هوایی
- الگوهای رفتاری و اخلاق حرفه‌ای گردشگری
- آشنایی با کاربرد فناوری اطلاعات در صنعت گردشگری
- آشنایی با امور مالی و مبانی حسابداری دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری
- آشنایی با گردشگری سلامت
مدرک
گواهینامه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.
این مدرک قابل ترجمه و مورد تأیید دادگستری و وزارت امور خارجه است.
آزمون و ارزیابی
شما برای اینکه بتوانید گواهینامه این دوره را از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری دریافت نمایید، باید در آزمون‌های مربوط به این دوره را شرکت و نمره قبولی در آن کسب کنید. آزمون‌های این دوره شامل موارد زیر است:
- آزمون داخلی
- کارورزی
- مصاحبه زبان
- آزمون جامع
حضور در کلاس‌ها و در نهایت گذراندن ۶۰ ساعت کارورزی در یک آژانس مسافرتی خارج از موسسه، از شروط دیگر ارسال پرونده فراگیر به اداره کل آموزش گردشگری برای دریافت لوح است.
منابع آزمون
منابع آزمون جامع سازمان گردشگری دوره مدیریت فنی دفاتر خدمات مسافرتی (بند ب)
| ردیف | عنوان کتاب / جزوه | عنوان درس | فصول آزمون جامع | مولف / مولفان | ناشر |
| ۱ | درآمدی بر صنعت گردشگری | شناخت صنعت گردشگری
|
کامل | مرتضی بذرافشان
|
مهکامه |
| ۲ | بازاریابی گردشگری با رویکردی کاربردی | بازاریابی و فروش در دفاتر خدمات مسافرتی | کامل | محمد ضیاالدین | مهکامه |
| ۳ | برنامه ریزی و سرپرستی گشتها | برنامه ریزی و سرپرستی گشتها | کامل | علیرضا کلانتری
|
مهکامه |
| ۴ | شناسایی مسیرهای گردشگری | شناسایی مسیرهای گردشگری
|
کامل | آرش نورآقائی
رحیم عنبر سارا سادات مکیان |
مهکامه |
| ۵ | انگلیسی تخصصی و مکاتبات دفاتر خدمات مسافرتی
|
جزوه زبان انگلیسی تخصصی | کامل | جلال نصیریان | جزوه |
| ۶ | قوانین و مقررات جهانگردی و هتلداری
|
آشنایی با قوانین و مقررات گردشگری در دفاتر خدمات | کامل | محمود مهریزی | مهکامه |
مدارک مورد نیاز:
حدود ۲ ماه پس از پایان دوره، گواهینامه شرکت در دوره (لوح) صادر شود. پس از صدور لوح، داوطلب می‌بایست مراحل زیر را جهت تشکیل پرونده دنبال نماید.
– تصویر کلیه صفحات شناسنامه (۲ نسخه)
– تصویر آخرین مدرک تحصیلی (۲ نسخه)
– تصویر کارت پایان خدمت و یا گواهی اشتغال به تحصیل برای آقایان(۲ نسخه)
– تصویر کارت ملی(۲ نسخه)
– تصویر مدرک پایان دوره آموزشی راهنمای گردشگری( لوح)(۲ نسخه)
– تکمیل فرم تقاضای صدور کارت
– ۴ قطعه عکس ۳*۴
– دریافت ۳ نسخه نامه:
* ارائه نامه مربوط به میراث فرهنگی به دبیرخانه معاونت گردشگری
* ارائه نامه سوء پیشینه
* ارائه نامه عدم اعتیاد
باریک‌ترین خیابان‌های جهان
در جهان خیابان های باریک معروفی وجود دارد که حتی به جاذبه گردشگری تبدیل شده اند و گردشگران زیادی از آن ها دیدن می کنند. این خیابان ها آنقدر باریک اند که افرادی که تا حدودی اضافه وزن دارند جرات رد شدن از میان آن ها را ندارند چون ممکن است در وسط آن گیر بیفتند! از طرفی مطمئنا کسانی که فوبیا و ترس جاهای باریک را دارند حتی به چند کیلومتری این خیابان ها هم نزدیک نمی شوند. در ادامه میتوانید تعدادی از این خیابان ها را ببینید
🔹 خیابان Spreuerhofstraße
طبق کتاب رکوردهای گینس، باریک ترین خیابان دنیا در شهر قدیمی رویتلینگن در آلمان قرار دارد. این خیابان در واقع کوچه ای باریک به اسم Spreuerhofstraße است که بین دو خانه قرار دارد، این دو خانه در فاصله نزدیکی به هم ساخته شده اند به طوری که کوچه ای باریک در بین آن ها جای گرفته است. اما این خیابان نه تنها عرض کمی دارد بلکه طول آن هم فقط ۳٫۸ متر است.
از آن جاییکه خیابان در منطقه شهری قرار دارد ساکنان این شهر می گویند این خیابان کاملا عمومی است. برای عبور از این خیابان باید خود را کاملا جمع کنید تا بین دو دیواری که خیابان را محصور کرده اند جا شوید البته حواستان باشد که در روزهای بارندگی از ناودان خانه ی شیروانی کناری، آب به پایین می ریزد و ممکن است که خیس شوید. با اینکه گردشگران زیادی از آسیا و آمریکا برای تماشای این کوچه به این محل می آیند اما کمتر گردشگری جرات رد شدن از این خیابان را دارد چون فقط کافیست کمی اضافه وزن داشته باشید تا به راحتی در وسط این کوچه گیر کنید! از طرفی هر کسی که بیشتر از ۱٫۸۰ سانتی متر قد داشته باشد برای گذشتن از این خیابان باید خم شود! اما جالبه که خیلی از مردم این شهر برای اینکه بفهمند در طول یک سال چقدر چاق یا لاغر شده اند به داخل این کوچه می روند!
این کوچه در سال ۱۷۲۷ در جریان ساخت و سازهای بعد از آتش سوزی درست شد، آتش سوزی سال قبل چنان خانه های این منطقه را نابود کرده بود که همه خانه ها از اول ساخته شدند. در سال ۱۸۲۰، مدیر تالار شهر تصمیم گرفت که وضعیت این شکاف را سروسامان دهد و آن را تبدیل به خیابان عمومی کند. این خیابان در سال ۲۰۰۷ به عنوان باریک ترین خیابان دنیا در کتاب گینس ثبت شد. در یک سمت خیابان یک خانه نیمه چوبی متروکه هست که در سال های اخیر کج شده و خیابان را از آنی که بود باریک تر هم کرده است! کج شدن این خانه در حدی است که مسئولان شهری را نگران کرده چون اگر خانه باز هم به کج شدن خود ادامه دهد ممکن است دیگر بی استفاده شود. حتما می دانید که در صورت بی استفاده شدن این خیابان، لقب باریک ترین خیابان دنیا را هم از دست می دهد و اسمش از کتاب گینس خارج می شود. شاید بگویید خب چرا برای نجات خیابانی به این مهمی که شهرت جهانی هم دارد خانه ی متروک را خراب نمی کنند؟ دلیلش مشخص است چون در این صورت خیابان، عریض می شود و دیگر باریک ترین خیابان دنیا نیست! در نهایت مسئولان شهر مجبور شدند تا با ایجاد تکیه گاهی تا جایی که می توانند از کج شدن این خانه جلوگیری کنند.
🔹 خیابان پارلمان | Parliament Street
لقب باریک ترین خیابان دنیا در گذشته برای خیابان پارلمان در شهر اکستر انگلستان بود. حتما شما هم با ما هم عقیده هستید که شکل ظاهری این خیابان بیشتر از کوچه ای که در آلمان هست شبیه خیابان هاست! این خیابان ۵۰ متری در باریک ترین قسمت ۶۴ سانتی متر و در عریض ترین قسمت ۱٫۲ متر عرض دارد. این خیابان که «های استریت» را به کوچه «واتر» وصل می کند در قرن ۱۴ ساخته شده و تا قبل از سال ۱۸۳۲، کوچه ی کوچک نامیده می شد.
🔹 کوچه Fan Tan
این کوچه در بریتیش کلمبیای کانادا قرار دارد و با ۸۹ سانتی متر عرض، باریک ترین خیابان کانادا است. این خیابان در محله ای شلوغ و پرهیاهو قرار دارد که پر از رستوران و مغازه است. امروز این منطقه با مغازه های کوچک و گالری هایش تبدیل به جاذبه گردشگری شده است.
🔹 خیابان Marten Trotzigs Grand
این خیابان در منطقه قدیمی استکهلم سوئد قرار دارد و با ۹۰ سانتی متر عرض، باریک ترین خیابان استکهلم است. برای رسیدن به این خیابان باید از یک سری پله پایین بروید، همین که به این خیابان رسیدید مغازه ای را می بینید که در سال ۱۵۸۱ توسط فردی به اسم مارتن در این کوچه ساخته شد برای همین هم اسم این خیابان را به نام این فرد نامگذاری کردند.
🔹 خیابان Strada Sforii
این خیابان در شهر براشوو رومانی قرار دارد و در ابتدا راهرویی برای رفت و آمد آتش نشان ها بود. عرض این خیابان بین ۱۱۱ تا ۱۳۵ سانتی متر و طولش ۸۰ متر است و امروز تبدیل به جاذبه گردشگری شده است.
سفرنامه تصویری استرالیا – تور سال نو میلادی ۲۰۱۸
امسال ۳ بار پیاپی به کشور استرالیا سفر کردم.
اخرین بارش همین دی ماه ۹۶ بود
به مدت ۱۴ روز و ۱۳ شب در شهرهای ملبورن، سیدنی، گولدکوست و بریزبین راهنمای تورهای آژانس ایوار بودم.
در روزهای سفر تصاویری رو شکار کردم که بخشی از اون رو براتون به صورت سفرنامه تصویری در ویدیو زیر آماده کردیم:
باند فرودگاهی با دو قبر!
باند فرودگاهی با دو قبر!
با توسعه و گسترش شهرها، زمین های کشاورزی و املاک شخصی نیز بخشی از زیرساخت های شهری می شوند. این موضوع در مورد ساخت فرودگاه نیز صدق می کند؛ فرودگاه معمولا در زمین هایی ساخته می شوند که قبلا زمین مزروعی یا ملک شخصی یا گورستان بوده است! در مواقعی که قرار است در یک گورستان قدیمی، فرودگاه ساخته شود مشکلاتی در مورد این قبرها به وجود می آید. در اکثر موارد نبش قبر انجام می شود و اجساد به گورستان جدید منتقل می شوند؛ اما گاهی خانواده ها و بازماندگان رضایت نمی دهند و اجازه نبش قبر اجدادشان را نمی دهند! در این مواقع چه اتفاقی می افتد؟
مسافرانی که گذرشان به فرودگاه ساوانا در ایالت جورجیا می افتد هنگام فرود با دو قبر مواجه می شوند! بله، دو سنگ قبر در باند فرودگاه وجود دارد. وقتی هواپیما در باند، فرود می آید از کنار دو قبر واقعی رد می شود و باعث تعجب و حیرت مسافران می شود. این دو قبر متعلق به اجداد خانواده داستون است که زمانی در این منطقه زندگی می کردند.
در ایالت متحده فرودگاه ها معمولا در جنگل ها و فضاهای وسیع اطراف شهر ساخته می شوند. این فضاها گاه زمین های کشاورزی و گاهی املاک شخصی را نیز شامل می شوند. البته ساخت فرودگاه در املاک شخصی با پرداخت قیمت زمین به صاحبان حل می شود، اما ظاهرا در زمان قدیم رسم بوده که مردگان در املاک شخصی شان دفن می شده اند. بنابراین بارها پیش آمده که فرودگاه برای توسعه با یک گورستان خانوادگی روبرو می شود. در چنین مواقعی، طبق قانون فدرال مسئولین فرودگاه باید رضایت بازماندگان را کسب کنند و اجساد را به گورستان جدید در همان حوالی جابجا کنند. اما گاهی بازماندگان به هیچ وجه اجازه جابجایی اجدادشان را نمی دهند. این همان اتفاقی است که برای فرودگاه ساوانا هیلتون پیش آمد.
در واقع، وقتی قرار بود فرودگاه بین المللی ساوانا/هیلتون هد (Savannah/Hilton Head International Airport) در شهر ساوانا ایالت جورجیا ساخته شود با مشکلاتی مواجه شد. قرن ها قبل، این منطقه متعلق به خاندان داستون بوده و جنگل ها، زمین های کشاورزی و املاک اربابی زیادی در این منطقه وجود داشته است. در گورستان خانوادگی داستون که در بخشی از این املاک قرار داشت، بیش از ۱۰۰ نفر از اجداد و نیاکان و همینطور بسیاری از خدمتکاران و بردگان دفن شده بودند. در بین این قبرها، قبر ریچارد و کاترین داستون که در اواخر دهه ۱۸۷۰ و در فاصله هفت سال از یکدیگر فوت کردند نیز وجود داشت. زمان فوت این دو نفر تقریبا دو دهه قبل از آن بوده که برادران رایت اولین پرواز را انجام دهند!
سال ها بعد، در جریان جنگ جهانی دوم یک فرودگاه نظامی در این نزدیکی ساخته شد و بخش زیادی از املاک خانواده داستون را در برگرفت. برای ساخت این فرودگاه، نیروهای ارتش مجبور شدند اکثر جسدهای دفن شده در این فرودگاه را به گورستان بون اوانتور (Bonaventure Cemetery) منتقل کنند؛ اما چهار قبر از جمله قبرهای ریچارد و کاترین داستون در این مکان باقی ماند!
پس از اتمام جنگ، این فرودگاه نظامی به فرودگاه مسافربری تغییرکاربری داد. در دهه ۱۹۶۰ ساخت و سازهای جدیدی در این فرودگاه انجام شد و برای توسعه این فرودگاه، باندهای فرود جدیدی اضافه شد. در دهه ۱۹۷۰ این دو قبر، در مسیر جدید باند فرودگاه قرار گرفتند! اما از آنجا که قانون فدرال آمریکا جابجایی قبر و اجساد را بدون اجازه از بازماندگان ممنوع اعلام کرده است، مسئولین فرودگاه مجبور شدند روی قبرها باند فرودگاهشان را بسازند! به این ترتیب این دو قبر در باند فرودگاه باقی ماندند!
امروزه، وقتی به این باند فرودگاه نگاه می کنیم در کنار باند دو قبر را در کنار هم می بینیم. این دو قبر در باند فرودگاه آسفالت شماره ۱۰ و در لبه باند قرار گرفته اند، بنابراین هواپیماها هنگام تیک آف و فرود از روی قبرها رد نمی شوند. اما هواپیما از کنار این قبرها رد می شود و مسافران و همینطور خلبان ها می توانند هنگام فرود و پرواز از پنجره هواپیما این دو قبر را ببینند. گاهی خلبان هایی که برای اولین بار در این باند فرود می آیند پس از رد شدن از کنار این دو قبر با تعجب از برج مراقبت می پرسند این دو تکه سنگ که از کنارش رد شدیم واقعا قبر هستند؟! بسیاری از خلبان هایی که در مورد این دو قبر شنیده اند هم هنگام فرود از برج مراقبت درخواست می کنند در این باند فرود بیایند تا این دو قبر تاریخی را ببیند!
سنگ قبرهای فرودگاه ماتیس
یکی دیگر از این فرودگاه های عجیب، فرودگاه ماتیس در ایالت جورجیاست که البته در حال حاضر تعطیل شده است. در این فرودگاه نیز تعدادی سنگ قبر در باند فرودگاه دیده می شد. در این منطقه نیز یک گورستان خانوادگی وجود داشت و هنگامی که این فرودگاه در دهه ۱۹۶۰ ساخته شد، خاندان آنگلین اجازه جابجایی اجساد را ندادند. اما اجازه دادند که باند فرودگاه روی قبرها ساخته شود، به شرطی که سنگ قبرها به همان شکل باقی بمانند. به گفته یکی از اعضای این خانواده، زیر باند فرودگاه ماتیس حدود ۱۶ الی ۲۰ نفر از اجدادشان دفن شده اند. سنگ قبرهای قدیمی این درگذشتگان در گوشه و کنار این باند دیده می شود
راههای خلاصی از صف جاذبه‌ها
احتمالاً دلیل اینکه این همه راه را تا اروپا آمده‌اید این است که از جاهای معروفی مثل برج ایفل در فرانسه، کلیسای وستمینستر در انگلیس یا کولوسئوم در رم دیدن کنید؛ اما معمولاً مردم این نکته را فراموش می‌کنند که همزمان با آنها، میلیون‌ها توریست دیگر نیز به همین خاطر به این کشورها سفر می‌کنند. وقتی می‌شود با استفاده از چند ترفند، از وقتتان در سفر نهایت استفاده را ببرید، چرا آن را در شلوغی‌ها و ایستادن در صف‌های طولانی تلف می‌کنید؟ راهکارهایی که در ادامه به شما پیشنهاد می‌دهیم، در همه‌ی کتاب‌های راهنمای سفر نوشته شده‌اند؛ پس این کار، راز خاصی ندارد؛ فقط باید روی کسب اطلاعات کافی و برنامه‌ریزی بیشتر کار کنید.
🔹 زمان بندی درستی داشته باشید
در خیلی از شهرها، امکان بازدید از بعضی مقاصد گردشگری در روزهای خاص وجود ندارد. در فصل‌های گردشگری بیشتر از هر زمانی این موضوع مهم است؛ زیرا وقتی بیشتر جاها در یک روز به خصوص تعطیل باشند، مردم به سمت مکان‌های باقی مانده‌ی معروف هجوم می‌برند. برای مثال، بیشتر موزه‌ها در پاریس، سه شنبه‌ها تعطیل هستند. بنابراین، «کاخ ورسای» که از معدود موزه‌های باز این شهر است، به شدت شلوغ می‌شود. به علاوه، اول وقت از مکان‌های دیدنی بازدید کنید که هنوز زیاد شلوغ نشده‌اند یا بعد از فروخته شدن اکثر بلیت‌ها و اتمام کار همه، تازه گشت و گذارتان را شروع کنید. همچنین، بعضی از جاها یک یا دو روز هفته تا دیر وقت باز هستند که موقعیتی استثنایی برای فرصت طلبان است! زیرا اکثر گردشگرانی که از صبح بیرون بوده‌اند، شب‌ها خسته و مانده در هتل‌هایشان در حال استراحت هستند.
🔹 میانبر ها را بلد باشید
حتی در شلوغ‌ترین مکان‌ها نیز معمولاً یک راه در رو وجود دارد. مثلاً میتوانید یک راه فرعی پیدا کنید که صف‌های کوتاه‌تری دارند یا به دنبال تورهای راهنمایی بگردید که هنوز جای خالی برای رزرو دارند. ورودی مقاصد گردشگری، تنها مکان برای تهیه‌ی بلیت نیستند؛ میتوانید از جاهای خلوت‌تری هم بلیت بخرید. در مورد راههای فرعی، می‌توانیم موزه لوور فرانسه را مثال بزنیم. برای خلاص شدن از دست گشت امنیتی موزه، راهی ندارید؛ اما به جای ایستادن در صف دیوانه کننده‌ی در ورودی اصلی، میتوانید به ورودی زیرزمین بروید که خیلی خلوتتر است. یک راه دیگری هم وجود دارد که البته کمی برایتان خرج برمی‌دارد، اما کاملاً ارزشش را دارد. رزرو جا در تورهای راهنما، معمولاً از یک ماه جلوتر امکان پذیر است. اگر هم این کار برایتان مقدور نبود، معمولاً حداقل چند جای خالی در این تورها باقی می‌ماند که با پیوستن به آنها میتوانید از ایستادن در صف خلاص شوید.
🔹 از قبل رزرو کنید
یکی از راههای کم دردسر برای فرار از شلوغی، زودتر جا رزرو کردن برای خودتان در یک ساعت به خصوص است. امروزه اکثر موزه‌ها با گوشی موبایل قابل رزرو هستند و حتی بعد از خرید بلیت به صورت آنلاین، احتیاجی نیست آن را پرینت کنید. کافی است تا در وقت رزرو شده به آنجا بروید و با چهره‌ای پیروزمندانه از کنار صف رد شوید و بدون معطلی، به بازدیدتان برسید!
🔹 کارت گردشگری و بلیط ترکیبی تهیه کنید
برای بیشتر مکان‌های دیدنی، میتوانید کارت گردشگری تهیه کنید که تا مدت زمان به خصوصی (معمولاً ۲۴ ساعت) اعتبار دارند. با استفاده از این کارت‌ها، هزینه‌ی ورودی اکثر جاذبه‌های گردشگری، برایتان رایگان یا بسیار کم درمی‌آید. همچنین بیشتر کارت‌های گردشگری، استفاده‌ی رایگان از وسایل نقلیه‌ی عمومی، دفترچه‌ی راهنما و نقشه‌ی شهر را نیز شامل می‌شوند. حتی اگر هزینه‌ی پایین آن نسبت به خدماتی که دریافت می‌کنید را در نظر نگیریم، همین که شما را از صف‌های طولانی نجات می‌دهند و برایتان وقت بیشتری می‌خرند، دلیل خوبی برای گرفتن این کارت‌ها است. علاوه بر آن، کارت‌های گردشگری برای شما این امکان را به وجود می‌آورند تا به صورت رایگان از مکان‌هایی که شهرت جهانی ندارند نیز بازدید کنید؛ کاری که اگر مجانی نبود، شاید آن را انجام نمی‌دادید. گزینه‌ی بعدی، یعنی بلیط‌های ترکیبی، به این شکل هستند که ورودی یک جای معروف را با یک یا دو مکان کم اهمیت‌تر، ترکیب می‌کنند. شاید نسبت به گزینه اول، کمی برایتان گران‌تر دربیاید، اما اگر امکان خرید کارت گردشگری را نداشتید، بلیط‌های ترکیبی نیز انتخاب خوبی برای فرار از شلوغی‌ها به حساب می‌آیند. در هر صورت، اگر یکی از این کارت‌ها را در دست دارید، خجالت نکشید و به جلوی صف بروید تا از آنجا شما را بیشتر راهنمایی کنند.
آیا میدونید نقطه وسط ایران کجاست؟
با توجه به بررسی هایی که انجام شده است نقطه مرکز ایران در مرکزی ترین شهر ایران یعنی استان یزد قرار دارد. در این شهر ساعتی به نام مارکار در کنار مجموعه بناهای مارکار واقع شده که با توجه به موقعیت جغرافیایی که دارد دقیقا در مرکزی ترین نقطه ایران واقع شده است. شهر یزد همواره جلوه گاه هنر و معماری های نوین ایران بوده، این بار هم با ساخت چنین ساعتی درست در وسط کشور ثابت کرد که شهری تاریخی و با شکوه است.
تاریخچه ساعت مارکار
سال ۱۳۱۳ شهرداری شهر یزدی تصمیم به ساخت بنایی به رسم یاد بود از شاعر پر آوازه ایرانی حکیم ابولقاسم فردوسی گرفت. در ابتدا این بنا در میدان پهلوی شهر یزد تاسیس شد. اما دیری نپایید که با محل قراری آن مخالف شد و در پی آن تصمیم به تخریب آن گرفتند. سرانجام در سال ۱۳۱۵ مکان ساخت ساعت فردوسی تعیین شد، و آن را در میدان مارکار شهر یزد تاسیس نمودند. در سال ۱۳۲۱ ساخت ساعت فردوسی به پایان رسید. به دلیل این که ساخت این ساعت توسط فردی به نام ، “پشوتن‌جی دوسابایی مارکار” صورت گرفت به رسم احترام نام ساعت به مارکار تغییر کرد و هم چنان با این نام در جهان مشهور است.
ساعت مارکار، یک ساعت عمومی می باشد که در سطح شهر یزد قرار گرفته است. این ساعت در مرکزی ترین نقطه ایران واقع شده به همین دلیل از آن به عنوان نقطه وسط ایران یاد می شود. محلی که برای ساخت مجدد این ساعت در نظر گرفته شد در کنار مجموعه مارکار در میدان مارکار شهر یزد بود، این مجموعه شامل بناهای دیگری مانند یک مدرسه و یک پرورشگاه که نام آنها هم به ماکار مشهور است؛ هر دوی این بناها را هم فردی زرتشتی به نام پشوتن‌جی دوسابایی مارکار که ساکن کشور هند بود ساخته است، او فردی خیر بود که به هزینه خود تمامی این مجموعه ها را در شهر یزد تاسیس نمود و مردم شهر یزد به رسم یاد بود نام او را بر روی این مجموعه قرار دادند.
🔹 معماری ساعت مارکار
نقشه ساعت مارکار مربعی شکل بوده و دارای چهار متر ارتفاع می باشد. بخش های اصلی ساعت مارکار عبارت از پایه، بدنه ی برج و کلاهک بالای برج است. از لحاظ مختصات جغرافیایی، شهر یزد به خصوص میدان مارکار ( دقیقا مکانی که ساعت مارکار قرار گرفته) نقطه وسط ایران می باشد. شایعه ای بین مردم این شهر وجود دارد، بر این اساس که هنگام تخریب بنا برای بار اول مقداری طلای در آن نهفته شده است. اما هنوز هیچ سند مشخصی مبنی بر این شایعه وجود ندارد و تنها خیالی بین مردم شهر است. ساخت این ساعت هفت سال طول کشید. به نقل از برخی منابع همچنان هزینه های جانبی برای تعمیر و مرمت این مجموعه بناها از پول هایی خیر زرشتی که برای این بناها اختصاص داده بود برداشته می شود.
🔹 حکاکی های روی بدنه ساعت مارکار
بر روی بدنه این ساعت تاریخی اشعاری حکاکی شده است. تمامی این اشعار از زبان یک شاعر بومی سروده شده است. در ادامه شعر حکاکی شده را آورده ایم در این مطلب:
چرخش اول بیت ها و در چرخش دوم مصرع ها ملاک هستند.این ابیات عبارتند از:
ز فردوسی اکنون سخن یاد گیر سخن های پاکیزه و دلپذیر
بزرگی سراسر به گفتار نیست دوصد گفته چون نیم کردار نیست
به داد و دهش دل توانگر کنید ز آزادگی بر سر افسر کنید
جز از نیکنامی و فرهنگ و داد ز رفتار گیتی نگیرید یاد
مصرع اول: چون به سعی و اهتمام مارکار – مصرع دوم: گشت در این برج ساعت برقرار
مصرع سوم: :روح فردوسی پی تاریخ گفت – مصرع چهارم: شادم از کردار نیک مارکار
گفتنی است؛ مصرع آخر با بهره گیری از حروف ابجد و کاربرد عدد مرکب، تاریخ احداث بنای ساعت یعنی ۱۳:۲۰ هجری شمسی را متذکر می شود.
حکاکی های دیگری هم بر روی بدنه ساعت مارکار وجود دارد که شرح حالی از قدمت ساعت و نام سازنده آن که پشوتن‌جی دوسابایی مارکار بوده می باشد. حروفی شبیه به حروف ابجد بر روی بدنه ساعت نشان دهنده زمان به اتمام رسیدن ساخت ساعت می باشد که گویی ساعت ۱۳:۲۰ بوده است. جالب است بدانید که حرکت عقربه های ساعت مخالف حرکت اتومبیل های می باشد.
شکل زیر نمایان گر راه پله های رسیدن به بالای ساعت جایی که موتور ساعت قرار دارد.
به گفته مدیر کل میراث فرهنگی استان یزد:
ساعت ماکار هفته ای یکبار کوک می شود. موتور این ساعت در بالای برج با گذشت حدود ۷۰ سال همچنان سالم است و به منظور کوک کردن آن باید توجه راه پله های موجود در ساعت به بالای برج برویم. ساعت ماکار به عنوان یک اثر تاریخی از شهر یزد در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
🔹 دسترسی به ساعت مارکار در شهر یزد
برای دسترسی به این بنای تاریخی در شهر یزد باید به تقاطع بلوار بسیج و خیابان آیت الله کاشانی بروید، وقتی رسیدید میدان ماکار و ساعت ماکار نمایان است. می توانید در مرکزی ترین نقطه ایران در شهر یزد بایستید و لذت ببرید.
نام‌های ناامیدکننده و عجیب برخی از مکان‌های مختلف دنیا
مکان‌های غمگین و ناراحت‌کننده بسیاری در گوشه‌وکنار جهان وجود دارد. از کشورهایی که دایما درگیر جنگ و خونریزی هستند تا مکان‌های سرد و بی‌روح که حکام هر نوع آزادی را برای مردمانشان ممنوع کرده‌اند.
اما در کنار آنها، مکان‌هایی هم وجود دارند که در غم و بدبختی جاویدان فرورفته‌اند، اما فقط با اسم!
یک اینستاگرامر استرالیایی موسوم به «دامین راد» در اقدامی جالب، مجموعه‌ای با عنوان «توپوگرافی غم» طراحی و منتشر کرده است که در نوع خود دیدنی است. در این مجموعه، تمامی مکان‌های غمگین و افسرده جهان روی نقشه نمایش داده شده‌اند. البته جا دارد دوباره اشاره کنیم که فقط نام این مکان‌ها غم‌افزاست و خودشان چنین حالتی ندارند.
هنرمند مذکور در رابطه با مجموعه خود گفته: «من اولین بار با مکانی در استرالیا مواجه شدم که «کوه ناامیدی» لقب داشت. نام عجیب این کوه باعث شد تا در مورد آن و دلیل انتخاب چنین نامی تحقیق کنم. بدنبال جست‌وجوهایم متوجه شدم از این دست مکان‌ها در دیگر نقاط جهان نیز به‌وفور یافت می‌شود و به‌طرز عجیبی، نام‌های افسرده‌کننده‌ای برایشان در نظر گرفته شده است. آگاهی از وجود این مکان‌ها و نام‌هایشان باعث شد تا پروژه خود را آغاز کرده و دیگر مردم دنیا را نیز از وجود چنین مکان‌های دلسرد‌کننده‌ای باخبر کنم.»
دلیل انتخاب نام بسیاری از این مکان‌ها به تاریخچه تاریک آنها در زمان استعمارشان توسط کشورهای دیگر و اتفاقات ناگوار اکتشاف‌کننده‌ها و مهاجران مربوط بوده است. مردم این مناطق به عمد نام این مکان‌ها را تغییر نداده‌اند تا پیشینه تاریخی منطقه همچنان حفظ شود.
آنها بدین طریق گذشته را حفظ کرده‌اند زیرا ممکن است با تغییر نام، تاریخ هم به‌دست فراموشی سپرده شود.
اگر دوست دارید تا با غمگین‌ترین نام‌هایی که برای مناطق مختلف جهان انتخاب شده‌اند، آشنا شوید، ادامه مطلب را از نظر بگذرانید.
🔹 جزیره ناامیدی
جزیره ناامیدی یکی از ۷ جزیره غیرمسکونی در جزایر آکلند در نزدیکی نیوزیلند است و پیشینه ناامیدکننده‌ای دارد. در سال ۱۸۶۶ میلادی، یک کشتی به تپه‌های سنگی در کرانه غربی جزیره آکلند اصابت کرده و در هم شکست. این حادثه منجر به کشته شدن ۶۸ مسافر کشتی شد. ۱۵ تن که از این رویداد ناگوار جان سالم به در بردند به جزیره ناامیدی پناه بردند و به مدت ۱۸ماه در انتظار کمک بودند.
در سال ۱۹۰۷ نیز کشتی دیگری در کرانه جزیره ناامیدی شکسته و غرق شد. ۱۲ مرد غرق شدند و ۱۶ تن به مدت ۷ ماه در انتظار کمک در جزیره زندگی می‌کردند.
🔹 ساحل کشتارگاه
ساحل سلاخی در ساسکس کانتی، دلور در ایالت متحده آمریکا قرار دارد. در مورد وجه تسمیه این کرانه سه داستان نقل شده است؛ اولین داستان می‌گوید که این نام پس از ویلیام اسلوثر ، یک پست‌چی محلی در نیمه قرن ۱۹ برای این کرانه انتخاب شده است.
بعضی‌ها ادعا می‌کنند که این نام بدنبال مرگ دسته‌جمعی خرچنگ‌های نعل‌اسبی در این ساحل انتخاب شده است. هر ساله آب دریا این خرچنگ‌ها را به ساحل می‌آورد و آنها در شن‌ها جان می‌سپارند. همچنین این موجودات تخم‌های خود را نیز در ساحل می‌ریزند و به دلیل جزومد پایین، تخم‌ها به گل نشسته و محکوم به مرگ می‌شوند.
داستان سوم که چندان مورد تایید مسئولین نیست به یک افسانه محلی بر می‌گردد: مردی به نام «بربانت» که در اواسط قرن ۱۸ میلادی زندگی می‌کرد، بسیاری از بومی‌های ساکن در این منطقه را به توپ بست تا از شکست خود و شورش احتمالی مردم پیشگیری کند.
🔹 بلندی‌های قحطی
بلندی‌های قحطی و گرسنگی یک اجتماع غیررسمی و سازمان نیافته در جکسون کانتی، ارگان واقع در ایالت متحده آمریکاست. نام این منطقه در سال ۱۸۸۳ میلادی برای خاک بایر و گرانیت‌مانند که امکان هیچ نوع کشت‌وبرداشتی را ندارد انتخاب شده است.
🔹 دریاچه دلتنگی
دریاچه دلتنگی در نیوهمپشایر در ایالت متحده آمریکا واقع شده است.
🔹 جزیره تنهایی
این جزیره که در اونتاریو در کشور کانادا قرار دارد نیز به دلیل دور بودن از بقیه مناطق به جزیره تنهایی ملقب شده است.
🔹 دریاچه خودکشی
دریاچه خودکشی در وایومینگ ایالات متحده آمریکا قرار دارد.
🔹 خلیج شوربختی
خلیج شوربختی در بندر کوک در کشور کانادا قرار دارد.
🔹 دریاچه قاتل
دریاچه قاتل در بلندی‌های ادینگتون در کشور کانادا واقع شده است.
🔹 حوضچه مصیب
حوضچه مصیب در کمبالین در استرالیا قرار دارد.
🔹 جزیره اشتباه
جزیره اشتباه نیز در جونزسپورت در کشور آمریکا واقع شده است.
غذاهای زمستونی
غذاهایی در فصل سرما باید استفاده شود که علاوه بر لذت گرم کردن و لذیذ بودن، سلامت و سیستم ایمنی بدن شما را تضمین کند. البته تمام گروه‌های غذایی اعم از میوه، سبزی، گوشت، حبوبات، غلات و … خواص و اهمیت خودشان را دارند ولی بعضی‌شان برای زمستان و سرما مناسب‌ترند به اصطلاح بیشتر می چسبند. غذاهای شیرین، غذاهای دارای ادویه‌های تند مانند فلفل، زنجبیل و دارچین، غذاها و آش‌هایی که حبوبات دارند گزینه‌های مناسبی هستند.
🔹 پیشنهاد اول؛ خشیل
«خشیل» در فارسی یعنی خس و خاشاک سیل آورده، که خشک‌شده باشد! زیباست، نه؟! حتی بردن نام این غذای آذربایجانی هم، یاد ما را به‌روزهای پاییزی و زمستانی می‌کشاند. کما اینکه برخی از آذری‌های عزیز معتقدند خوردن خشیل مقاومت بدن را در برابر سرما زیاد می‌کند و نیز خاصیت سیرکنندگی بالایی دارد.
با توجه به زمستان‌های طولانی این منطقه از کشور، خشیل غذای مطلوب و موردعلاقهٔ مردم است. اردبیلی‌های باسلیقه مخلوطی از آرد گندم، شکر و مقدار کمی نمک را با آب می‌پزند تا وقتی‌که مانند شیر برنج سفت شود؛ بعد با دستی پر به سراغ شب یلدا می‌روند. روش دیگر تهیه خشیل، استفاده از آرد، روغن و زردچوبه است و هنگام خوردن، عسل و دارچین نیز به آن اضافه می‌کنند. در بعضی مناطق به‌جای شکر و عسل، دوشاب (شیره انگور) نیز به آن اضافه می‌کنند.
🔹 پیشنهاد دوم؛ قورمه شاهرودی
قورمه، این غذای شاهرودی، در اصل گوشت گوسفند است که در چربی خود پخته‌شده و درون شکبمهٔ گوسفند پرشده و در محیط سرد نگهداری می‌شود. در قدیم عشایر از این روش برای نگهداری طولانی‌مدت گوشت در شرایطی که دسترسی به یخچال نبود استفاده می‌کردند و البته مطمئن باشید خوردن گوشت قورمه‌ای که به این روش پخته و نگهداری شده است، تجربه‌ای بی‌نظیر خواهد بود. اگر در زمستان به شاهرود سفر کردید میتوانید تجربه این غذای لذیذ شاهرودی را به برنامه سفرتان اضافه کنید. نه‌تنها تجربهٔ بسیار دل‌چسبی است بلکه مزهٔ آن تا سفر بعدی به شاهرود و هوس بعدی خوردن قورمه در خاطرتان می‌ماند. میتوانید به فروشنده بگویید قورمهٔ شمارا گرم سرو کرده و یا آن را سرد سرو کند. من و اغلب شاهرودی‌ها ترجیح می‌دهند قورمهٔ شاهرود را سرد میل کنند و توصیه می‌کنم شما هم قورمهٔ شاهرود را سرد میل کنید. قورمهٔ شاهرود بسیار مقوی و خوش‌طعم است.
🔹 پیشنهاد سوم؛ آش انار
در مورد آش‌ها ما به شما آش انار را پیشنهاد می‌کنیم. آش انار اول به دلیل اینکه فصل پاییز و زمستان فصل چیدن انار و آب انار تازه است و دلیل دوم، اینکه حجم زیادی از پروتئین و مواد مغذی که در این آش است. ما می‌توانیم گاهی تمام سلامتی و لذت را در یک ظرف جمع بکنیم و درحالی‌که گونه‌هایمان از شدت سرما سرخ‌شده‌اند، همهٔ آن ظرف خوش عطروطعم داغ را یک‌باره سر بکشیم. آش خوش‌طعم انار را تقریباً در تمام کشور ایران درست می‌کنند، اما بیشتر اهالی شهرهای شمالی کشور این آش را در مراسم‌های خود درست می‌کنند. در شیراز، ساوه نیز در فصل انار یعنی همان پاییز و زمستان این آش مقوی طبخ می‌شود.
بلغور، گوشت چرخ‌کرده، قیسی خشک، خلال بادام، پسته، گردو، چغندر، برنج، لپه، زعفران، سبزی آش، آب انار، نمک، ادویه و پیاز سرخ‌کرده مواد تشکیل‌دهندهٔ این آش مغزی هستند. آب، بلغور، برنج، لپه و چغندر را باهم، نیم ساعت حرارت دهید. سبزی خردشده را بانمک و فلفل به آش بیفزایید. گوشت را باکمی برنج مخلوط‌کنید و به شکل کوفته‌ریزه درآورید و در آش بریزید. قیسی خردشده را نیز به آن اضافه کنید. آش که پخته شد، آب انار و پیازداغ و خلال بادام و پسته را بیافزایید. راستی! موقع کشیدن، آش را با نعنا و زعفران و دانه‌های انار تزیین کنید.
🔹 پیشنهاد چهارم؛ بوزا
«بوزا» نوشیدنی کم‌نظیر ترک زمستانی است. اگر زمانی زمستان ترکیه را از نزدیک حس کردید به شما پیشنهاد می‌کنم که لذت نوشیدن این آشامیدنی خوش عطر را هم به سفرتان بیافزایید. «بوزا» از نوشیدنی‌های قدیمی این کشور که قدمتی چند صدساله دارد؛ شاید جالب‌ترین نوشیدنی باشد که به‌طور سنتی در خیابان‌های هر محله توسط دست‌فروشان در شب‌های زمستانی فروخته می‌شود. نوعی نوشیدنی مخصوص زمستان که در شهرهای مختلف ترکیه میتوانید آن را بیابید. این نوشیدنی غلیظ تخمیری از دانه‌های گندم است که باکمی دارچین، آب، شکر و مقداری نخود مصرف می‌شود. شما در فصل زمستان میتوانید این آشامیدنی ترکی را، در همهٔ کافه‌ها، رستوران‌ها و نیز در اکثر خیابان‌های بارانی شهرهای ترکیه نوش جان کنید.
🔹 پیشنهاد پنجم؛ آش‌ترش یا آش گزنه
آش‌ترش یا آش گزنه از غذاهای سنتی و معروف استان مازندران است که خواص زیادی دارد و در مناسبت‌های مختلف طبخ می‌شود. برخی معتقدند که طبخ ترش آش یا همان آش‌ترش درواقع اظهار دلسردی از سال کهنه و استقبال از سال نو هست و بنابراین در آخرین چهارشنبه سال آن را طبخ می‌کنند. آش گزنه برای مازنی‌های عزیز جنبه تبرک و شفابخشی نیز دارد.
آش گزنه یا آش‌ترش غذای موردنظر باوجود حبوبات در آن سرشار از پروتئین گیاهی بوده که خوشمزگی آن به خاطر وجود کدوحلوایی و سبزیجات معطر است. در این آش از شکوفه‌های آلوچه گرفته تا بچا بچا (گل پامچال وحشی)، گل بنفشه و سبزی‌های گوناگون دیگر استفاده می‌شود. فراموشتان نشود که یک پای ثابت این آش حتماً گیاه گزنه هست.
🔹 مواد لازم جهت تهیه آش گزنه:
باقلا، جعفری و گشنیز، لوبیا، نخود و عدس، کدوحلوایی، ماست، نمک و زردچوبه، سیر، چغندر و آرد گندم هست.
آرد را خمیر کرده با وردنه آن را پهن کنید. برای نازک شدن خمیر باید آن را این دست و آن دست کرد. خمیر نازک شده را روی ظرف پهن کرده و روی آن را آرد بپاشید و آهسته‌آهسته آن را تا بزنید و همزمان با تا زدن خمیر، زیر آن نیز آرد بپاشید تا به هم نچسبد. سپس خمیر را با چاقو به‌طور افقی برش بزنید.
نخود، لوبیا، عدس، چغندر و باقلا را باهم بپزید. سپس سبزی‌ها و کدوحلوایی را همراه بانمک و زردچوبه به مواد اضافه کنید. بعد از پخته شدن مواد ماست را در آب حل کرده به آش اضافه کنید.
همزمان آش را هم بزنید تا آش جوش بیاید. سپس رشته‌ها را بعد از جوش آمدن اضافه کنید و منتظر بمانید تا آش قوام بیاید.
🔹 پیشنهاد ششم؛ دیگی
دیگی غذای سنتی چوپانان کویرهای اطراف سمنان و عشایر ایل سنگسر است و ازجمله غذاهایی که یکبار باید در زندگی امتحان کنید. غذای بسیار خوشمزه‌ای که البته باید توسط فردی که این‌کاره است پخته شود. معمولاً افرادی که تجربه کویرگردی در اطراف این شهرها رادارند این غذای لذیذ و پرکالری را تجربه می‌کنند.
چشمانتان را ببندید و به سوز کویر و سرمای خشک آن فکر کنید. حالا تصور کنید در این هوای سرد، چوپان عزیزی که میزبان شماست و مهارت این کار دارد، دیگی قدیمی را که بین زغال‌های سرخ در گودالی خاک شده، بیرون می‌آورد. مجمعه مسی را سر دیگ می‌گذارد و دیگ را برمی‌گرداند. وقتی دیگ را از روی مجمعه بردارد، عطری که از محتوای دیگ به مشام شما می‌رسد به شما اجازه هیچ کاری نمی‌دهد جز نوش جان کردن این غذای اصیل و لذیذ. برنج، گوشت گوسفندی همراه بااستخوان و دنبه، مقداری نمک و فلفل و سیب‌زمینی محتویات این غذا هستند. عطری که از سوختن هیزم در غذا پیچیده است را هم به خوشمزگی آن اضافه کنید. می‌دانم! بی‌نظیر است، اما! به خاطر داشته باشید تقریباً درست کردن این غذا، تبحر عشایر و چوپانان و مردم عزیزی است که در آن منطقه زندگی می‌کنند.
جالب است بدانید که این معمولاً غذا را بدون قاشق و با تکه‌های نان به‌نحوی‌که مخلفاتش را در تکه‌های نان لقمه بگیرند، میل می‌کنند.