نمونه های موفق اکولوژ در دنیا

با توجه به موج جدید ایجاد و توسعه اقامتگاه های بومی و توسعه بومگردی در ایران، همیشه در کارگاه‌های آموزشی تاکید می کنم که تقلید اگر درست و با استاندارد باشه و بتونیم بهترین گزینه رو با استانداردها و منابع و ویژگی‌های خودمون  پیاده سازی کنیم، میتواند بنچمارک موفقی باشد.

ویدیوهای زیر را همیشه در کارگاه‌های توسعه پایدار گردشگری و اقامتگاه‌های بومی معرفی میکنم و نشان می‌دهم.

 

نمونه های زیر اکولوژهای موفق دنیا هستند که یکی سارینابوا در اندونزی و دیگری توپاس در ویتنام است.

دیدن این نمونه‌ها می‌تواند الگوی خوبی برای پیاده سازی طرح‌هایی اینچنین در اقامتگاه های بومی ایران باشد.

 

چیدمان و طراحی بومی برای اقامتگاه‌های بومگردی

۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۶ همراه با آرش نورآقایی و عباس جندقی رفتیم اتاق بازرگانی سمنان برای آموزش اقامتگاه های بومگردی همراه با تیم بیا بوم

 

من درباره چیستی و استانداردها و رموز موفقیت اقامتگاه‌های بومگردی ایران و جهان صحبت کردم.

آرش نورآقایی از گردشگری خلاق و استفاده اون در اقامتگاه های بومگردی گفت.

در پایان هم عباس جندقی با یک ارایه بسیار خوب اومد و به بررسی ویژگی‌های معماری بومی ایرانی و مقایسه اون با دیگر اقامتگاه های بومی دنیا اشاره کرد و به طور مفصل به چیدمان و طراحی بومی در اقامتگاه‌های بومگردی پرداخت.

 

ارایه بسیار جالب عباس جندقی با عنوان معماری، طراحی داخلی و چیدمان در بوم‌گردی رو براتون اینجا میذارم:

معماری٫طراحی داخلی٫چیدمان در بوم گردی

قصه اقامتگاه های بومگردی ایران

🌀 قصه اقامتگاه‌های بومگردی ایران
📌 تو سالهای گذشته برای حقوقی شدن و قانونی شدن و توسعه و آموزش اقامتگاه‌های بومی ایران تلاش بسیاری کردم…
تلخی‌ها و خوشی‌ها و ناکارآمدی‌ها و نامردی‌ها دیدم.
ولی امروز دیدم، که بخشی از مقالات و چکیده مطالبی که برای توسعه این نوع از اقامتگاه‌ها نوشته بودم رو به صورت #اینفوگرافی درآوردن…
درسته اسم منبع ذکر نشده…
ولی همین‌که این قصه راه خودش رو گرفته و داره می‌ره خوبه…
البته این ادعا، حرف بیهوده‌ای بیش نیست:
ایران رتبه نخست بوم‌گردی!
(اکوتوریسم) در جهان!!!؟؟؟
📢 این که ما فقط خوبیم بقیه دنیا فلان بماند…
ولی نمی‌دونم دقیقا چی مصرف کردن موقع تیتر زدن رو این اینفوگرافی…
ما برای رسیدن به این جایگاه حداقل ۱۰ سال کار داریم… در ضمن
بومگردی
گردشگری مسئولانه
اکوتوریسم یا طبیعت گردی مسئولانه
گردشگری پایدار
همه‌شون با هم فرق دارن!
لطفاً موقع انتشار چنین مطالبی، از کارشناسان گردشگری کمک بگیرید!
به خدا خوشحال میشیم….
🖋 اشکان بروج
✅ آکادمی گردشگری ایران
📣 @TourismAcademy
💻  www.TourismAdviser.com

 

اینفوگرافی اقامتگاه های بومگردی ایران

مجله نوروزی صنعت حمل و نقل؛ بررسی وضعیت گردشگری الکترونیک و بومگردی در ایران

قبل نوروز دوستان مجله صنعت حمل و نقل، درباره دو پرونده بسیار جذاب که تخصص و دلخواه خودم بود قرار گذاشتند که صحبت کنیم و روشون کار کنیم.

یکی گردشگرسی الکترونیک در ایران

و دومی بحث اقامتگاه‌های بومگردی

 

خلاصه میزگرد و مقالات جالبی از نشست و هم صحبتی با بزرگان و فعالان این دو بخش مهم و چالشی صنعت گردشگری ایران در اومد که می‌تونید در مجله زیر اون رو بخونید.

لینک دانلود مجله رو هم براتون گذاشتم:

 

مجله صنعت حمل و نقل نوروز ۹۷

فهرست اقامتگاه های بومگردی ایران

آخرین ویرایش فهرست اقامتگاه های بومگردی ایران

سایت بومسرا در تلاش است تا آخرین و به روز‌ترین لیست اقامتگاه ‌های بومگردی ایران را در تمامی استان‌ها گردآوری کند و در اختیار مخاطبان و دوست‌داران این اقامتگاه‌ها قرار دهد.

در حمایت از این حرکت و نبود هیچ لیست معتبر و رسمی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، این لیست در همین صفحه همیشه به روز خواهد شد.

 

آخرین تاریخ به‌روز رسانی:

۱۵/۱/۹۷

 

آخرین لیست اقامتگاه های بومگردی- آکادمی گردشگری- اشکان بروج

 

 

 

چالش ها و فرصت های اقامتگاه های بومگردی در کشور

در نشست پژوهشی سازمان صدا و سیما :

چالش ها و فرصت های اقامتگاه های بومگردی در کشور

اقامتگاه های بوم گردی نمونه ای از کسب وکارهای کوچک مقیاس با مالکیت محلی هستند که با فشار کمتر برای محیط طبیعی و انسانی و کاهش نشت اقتصادی از فعالیت های اساسی در تحقق توسعه پایدار محسوب می شوند.

چکیده نشست پژوهشی:
 پیشینه اقامتگاه های بوم گردی در جهان به سال ۱۹۹۴ بازمی گردد.
 اقامتگاه های بوم گردی نمونه ای از کسب وکارهای کوچک مقیاس با مالکیت محلی هستند که با فشار کمتر برای محیط طبیعی و انسانی و کاهش نشت اقتصادی از فعالیت های اساسی در تحقق توسعه پایدار محسوب می شوند.
 امروزه یکی از مهم ترین خط مشی های جهانی گردشگری تمرکز و گرایش بر کسب وکارهای کوچک گردشگری است و ۸۱٫۵ درصد کسب وکارهای گردشگری در سطح جهانی در طبقه کوچک قرار دارند.
 در اقامتگاه های بوم گردی، گردشگران حکم مسافر یا گردشگر را ندارند، بلکه به عنوان مهمان آن اقامتگاه هستند و در شمارش آنها نیز، واژه مهمان به کار می رود.
 اقامتگاه های بوم گردی به چهار گروه بوم کلبه، اقامتگاه بومی یا سنتی، کمپ عشایری و اکو کمپ تقسیم می شوند.
 ساختار بومی محصولات، خدمات و فعالیت های گردشگری ، ساختار محیطی بوم گرا، ساختار مالکیت و مدیریت خانوادگی و مشارکت جامعه محلی و ساختارهای مناسب زیربنایی گردشگری ارکان اصلی اقامتگاه های بوم گردی را تشکیل می دهند.
 تعداد اقامتگاه های بوم گردی در کشور به حدود ۷۰۰ اقامتگاه رسیده است و استان های اصفهان، کرمان و یزد بیشترین سهم را از تعداد اقامتگاه های بوم گردی دارند.
 افزایش عرضه بر تقاضا، عدم توجه به شاخص های گردشگری پایدار در راه اندازی اقامتگاه های بوم گردی، سیاست گذاری و تصمیمات نادرست در حوزه بوم گردی از جمله مشکلات فعالیت های بوم گردی در کشور محسوب می شود.

پژوهش خبری صدا وسیما:گردشگری یکی از مؤلفه های اصلی در شکل گیری و توسعه اقتصاد پایدار است و اهمیت آن وقتی دوچندان می شود که این بخش با تاریخ، فرهنگ و آداب و آیین یک کشور رقم بخورد؛ که در این صورت نه تنها توسعه اشتغال، توسعه اقتصاد محلی و شکل گیری گردشگری پایدار را در بعد داخلی به همراه دارد، بلکه در بعد خارجی نیز، مزیت هایی همچون انتقال فرهنگ و تاریخ، آشنایی گردشگران خارجی با آداب و رسوم آیینی و تبلیغات بدون هزینه و شناخت بیشتر جهانیان از آن کشور را را به دنبال خواهد داشت. در واقع، اهمیت گردشگری در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بسیاری از کشورها به سرمایه گذاری و استفاده از همه ظرفیت هایشان در این حوزه ترغیب کرده است. در این راستا، یکی از مدل هایی که برخی کشورها در دو دهه اخیر، برای توسعه گردشگری پایدار خود به آن توجه کرده اند، بحث پرداختن به هویت و ساختار های بومی در حوزه گردشگری بوده است که باعث شکل گیری پدیده بوم گردی شده است. در واقع، این نوع از گردشگری، تلاش دارد تا علاوه بر بهره مندی از ظرفیت های تاریخی، فرهنگی و بومی یک کشور در رونق گردشگری و توسعه پایدار اقتصادی، بر حفظ سایر شاخص های زیست محیطی و زیست انسانی نیز توجه و تأکید کند. در کشور ما نیز، حدود یک دهه از شکل گیری بوم گردی در حوزه گردشگری می گذرد که البته، علی رغم ظرفیت های بی شماری که به دلیل تنوع تاریخی و فرهنگی کشور در این حوزه وجود دارد، اما فاصله بسیاری با کشورهایی که در این حوزه پیشرو بوده اند، دارد. از همین رو، گروه اقتصاد پژوهش خبری در راستای معرفی فعالیت های بوم گردی و شناخت و آگاهی نسبت به اهداف و مزیت های این حوزه در توسعه گردشگری پایدار، در نشستی با اشکان بروج، مدرس و کارشناس صنعت گردشگری، حوزه بوم گردی مورد بررسی و کاوش قرار داده است.

 تعریف و اهداف اقامتگاه های بوم گردی
اقامتگاه های بوم گردی که پیشینه احداث آن در جهان به سال ۱۹۹۴ بازمی گردد، اقامتگاه هایی هستند که در محیط های بکر طبیعی، بافت های روستایی و بافت تاریخی شهرها با رعایت بالاترین سطح ممکن ضوابط زیست محیطی و به شکلی سازگار با معماری بومی و سیمای طبیعی منطقه احداث شده و ضمن حداکثر تعامل با جامعه محلی، زمینه حضور و اقامت گردشگران را با کیفیتی قابل قبول و تعریف شده فراهم می آورند. در واقع، هدف اصلی از ایجاد و توسعه این نوع اقامتگاه ها که دارای هویت و ساختاری بومی هستند، رسیدن به توسعه پایدار گردشگری بوده است و توسعه پایدار گردشگری نیز بر کیفیت زندگی برای جامعه میزبان، رضایت گردشگران و حفظ محیط زیست و منابع انسانی و اجتماعی تأکید دارد. همچنین، اقامتگاه های بوم گردی نمونه ای از کسب وکارهای کوچک مقیاس با مالکیت محلی هستند که با فشار کمتر برای محیط طبیعی و انسانی و کاهش نشت اقتصادی از فعالیت های اساسی در تحقق توسعه پایدار محسوب می شوند. به طوریکه، امروزه یکی از مهم ترین خط مشی های جهانی گردشگری تمرکز و گرایش بر کسب وکارهای کوچک گردشگری است و ۸۱٫۵ درصد کسب وکارهای گردشگری در سطح جهانی در طبقه کوچک قرار دارند. در صنعت گردشگری اروپا نیز، بیش از ۲٫۵ میلیون کسب وکار کوچک با متوسط ۶ نفر شاغل وجود دارد. همچنین، ۹۹ درصد موسسه های گردشگری در نواحی روستایی آمریکا را کسب وکارهای کوچک تشکیل می دهند و در فلسطین اشغالی نیز تقریباً همه کسب وکارهای گردشگری روستایی، کوچک و متکی بر خانواده هستند، به گونه ای که ۹۵ درصد کسب وکارها در بخش اقامتی کمتر از ۳ نفر شاغل دارند.

📌گردآوری: اشکان بروج

📌منبع: خبرگزاری صدا و سیما

اقامتگاه های بوم گردی و رابطه آن با گردشگری پایدار

پژوهش خبری صدا وسیما: اشکان بروج، مدرس و کارشناس صنعت گردشگری در گفتگو با پژوهش خبری در خصوص شاخص ­های گردشگری پایدار  و اهداف آن گفت: امروزه در حوزه گردشگری، بحث گردشگری پایدار یکی از اهداف اساسی تمام کشورهای دنیا است. گردشگری پایدار به این موضوع می­ پردازد که منابع گردشگری را طوری مصرف کنید که آیندگان هم بتوانند از آنها با همان لذت استفاده کنند و این موضوع هم مربوط به جوامه محلی است و هم گردشگران. برای این کار باید به سه شاخص­ اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و زیست­ محیطی در کنار یکدیگر توجه شود و هر کشوری که می­ خواهد به سمت گردشگری پایدار حرکت کند باید توجه به این سه شاخص را در کنار هم مدنظر قرار دهد؛ به طوریکه از این طریق بتوان اثرات مثبت گردشگری را برای کشور به حداکثر و اثرات منفی آن را به حداقل رساند. آن وقت می­ توانیم ادعا کنیم که گردشگری را پایدار کرده­ ایم؛ که البته رسیدن به این هدف، کار بسیار سخت و زمان بری است.

بروج در باره چالش ­ها و فرصت ­های اقامتگاه ­های بوم­گردی افزود: طی سال ­های اخیر یکی از روندهایی که برای تحقق گردشگری پایدار در جهان روی آن برنامه ­ریزی شده است، بحث کسب و کارهای کوچک و خانوادگی است که اتفاقاً در ایران این نوع کسب و کارها با قصه اقامتگاه­ های بوم­گردی رقم خورده است. در واقع هدف اصلی این اقامتگاه ­ها توسعه پایدار گردشگری در مناطق روستایی و بافت ­های بومی است و تلاش می­ کنند با مشارکت جامعه بومی بتوانند یک منطقه­ خالی از سکنه شده و یا کسب و کارهای از بین رفته را دوباره زنده کنند. در واقع، اقامتگاه ­های بوم­گردی به همراه خود کسب و کارهای زیادی را به همراه می­آورد و اثرات مستقیمی در توسعه پایدار یک جامعه بومی و یا یک جامعه روستایی دارد. به طور مثال، وقتی که یک اقامتگاه راه اندازی می­ شود، بحث نوشیدنی­ ها و غذای بومی، ورزش­ های بومی، هنرهای بومی و … مطرح می ­شود که در نهایت فعال شدن آنها منجر به فعال شدن جامعه بومی می­شود. بنابراین، فرصت برای توسعه پایدار گردشگری در کشور بسیار زیاد است اما تاکنون از این ظرفیت بسیار کم استفاده شده است.

وی تصریح کرد: چالش ­هایی که اقامتگاه ­های بوم­گردی در چند سال اخیر و به عبارتی از سال ۱۳۸۸ تاکنون  با آن مواجه بوده­ اند شامل چالش­ های حقوقی، چالش ­های سرمایه ­گذاری و حوزه مالی و همچنین نداشتن عاملی به عنوان ارزیاب، توسعه­ دهنده و مشاور در کنار راه­ اندازی این اقامتگاه ­ها بوده است که باعث شده نابسامانی در این حوزه ایجاد شود. به طوریکه، اقامتگاه­ها بدون رعایت شاخص­ ها و کارشناسی دقیق در حال رشد هستند، در حالی­که بازاری برای خیلی از آنها وجود ندارد و یا اگر گردشگر به آنجا مراجعه می ­کند با بازخوردهای منفی به دلیل نبود ارزیابی و نظارت درست بر فعالیت این اقامتگاه ­ها مواجه شده­ که در نهایت نارضایتی گردشگر را به همراه داشته و مهم­ترین دلیل این اتفاق هم عدم آموزش، ارزیابی و مشاوره درست به صاحبان اقامتگاه ­ها بوده است.

 

در ادامه می‌توانید مصاحبه تصویری این نشست رو ببینید:

آیین نامه اقامتگاه های بومگردی ایران

در زیر می‌توانید فایل شرح مشخصات و ضوابط ساخت، بهره‌برداری و درجه‌بندی اقامتگاه‌های بومگردی ایران را ببینید و دانلود کنید.

همچنین در فایل های بخش بومگردی، میتوانید کارگاه‌های برگزار شده اینجانب درباره راه اندازی و توسعه اقامتگاه هخای بومگردی را مشاهده فرمایید.

 

آیین نامه اقامتگاه های بومگردی- آکادمی گردشگری - اشکان بروج

 

آخرین آمار اقامتگاه‌های بومگردی ایران

شمار اقامتگاه های بومگردی کشور تا مردادماه امسال به ۶۶۹ واحد رسید، اما ۴ استان با وجود منابع طبیعی و ظرفیت بالای روستایی، سهمی از این آمار ندارند.

به گزارش ایسنا، از میان ۶۶۹ اقامتگاه بومگردی که در ۳۱ استان و دو منطقه آزاد قشم و چابهار پراکنده شده، اصفهان با ۲۰۸ واحد بوم گردی پرتراکم ترین استان از این نظر به شمار می آید. کرمان و پس از آن یزد به ترتیب با ۱۰۴ و ۱۰۲ واحد در جایگاه بعدی قرار گرفته اند.

استان پر مسافری چون مازندران که چند سالی است جز دریا، روستاهای آن نیز مقصد گردشگری شده و سفرهای اکوتوریستی در آن رونق گرفته نیز تا کنون موفق شده ۵۴ واحد بومگردی داشته باشد، اما استان همجوار آن گیلان با توان اکوتوریستی بالا، تنها سه واحد رسمی بومگردی دارد.

در کردستان، کرمانشاه، گلستان، هرمزگان، همدان، کهگیلویه و بویراحمد، زنجان، خوزستان، آذربایجان غربی، بوشهر، چابهار و مرکزی که اتفاقا سفر به بیشتر آن ها به قصد دیدار طبیعت، روستا و بافت های تاریخی است، شمار بوم گردی ها به کمتر از عدد ۵ می رسد. در برخی از استان ها از جمله لرستان که طبیعت بکرشان نیاز به بومگردی را در مقایسه با سازه هایی شبیه هتل، شدت بخشیده، تنها یک واحد رسمی بومگردی وجود دارد.

آذربایجان شرقی، البرز، تهران و قم هم استان هایی هستند که هنوز هیچ اقامتگاه بومگردی رسمی ندارند، این درحالی است که این استان ها روستاها و مناطق طبیعی ناشناخته ی زیادی دارند که نه تنها در مسیر گردشگران داخلی قرار دارد، بلکه جزو مقاصد خارجی ها است.

سازمان میراث فرهنگی و گردشگری سال پیش اعلام کرد که تا ۵ سال پس از آن قصد دارد شمار بومگردی ها را به ۲۰۰۰ واحد برساند، طرحی که انتقادهای زیادی را به همراه داشت. پرسش این است که آیا صدور مجوزهای بومگردی براساس ظرفیت بُرد منطقه و یا نیاز و ضرورت های گردشگری هر استان صادر می شود یا صرفا تقاضا، محوریت صدور مجوزها است؟ آیا کیفیت همسو با کمیت در بوم گردی ها پیش می رود؟ مساله ی دیگر این است که مناطق کویری در استان های اصفهان و کرمان تا چه زمان قرار است رشد فزاینده ای را در راه اندازی اقامتگاه های بومگردی تجربه کنند؟ چقدر نیروی انسانی برای نظارت بر این واحدها و پیش از آن، آموزش بومگردی ها تربیت شده است؟ و آیا در توسعه ی کمی، شاخص های توسعه پایدار همسو با ایجاد سازه درنظر گرفته شده و یا بومگردی ها همانند هتل های داخلی بیشتر درگیر استانداردهای فیزیکی و ظاهرسازی شده اند؟

جدول زیر تراکم بومگردی ها در ۳۱ استان و دو منطقه آزاد کشور را نشان می دهد که در توزیع این سهم و سرمایه گذاری در این مناطق بر اساس نیاز و همچنین ظرفیت بُرد به فراخور محصول موجود می تواند کارآمد باشد.